•
Süleyman YAĞIZ
•
Halk ozanı Âşık Sefil Selimî, Sivas’ın Şarkışla ilçesinde 26 Ağustos 1933’te dünyaya geldi.
Asıl adı Ahmet Günbulut olan ve çok sayıda şiire imza atan ozan, içinde, “Çul yanmasın Sefil Selimî yansın” dizesi geçen çok güzel bir şiir daha yazdı…
Ve Sivas’ın merkez Karşıyaka Mahallesi’ndeki tek katlı evinin kömürlüğünde 30 Aralık 2003’te çıkan yangının ardından geçirdiği kalp krizi sonucu vefat etti!
***
Şu talihsizliğe bakın!
“Çul yanmasın Sefil Selimî yansın” diyen bu değerli ozanımız, bunu söylemesinden yıllar geçtikten sonra bir yangında hayata veda ediyor!
Her veda, kaçınılmazdır!
Ama böylesi, ne kadar acı!
***
Selimî’nin, “Çul yanmasın Sefil Selimî yansın” dizesinin yer aldığı dörtlüğü kayıtlara iki biçimde geçmiştir. İşte, o iki dörtlük:
•
1)Halıya kilime nakış vurulur/ Dokuyanlar emek verir yorulur/ Gün gelir ki yâr altına serilir/ Çul yanmasın Sefil Selimî yansın
*
2)Dost zülfün boynumda urgan ederler/ El vurur sinemi al kan ederler/ Belki bir yoksula yorgan ederler/ Çul yanmasın Sefil Selimî yansın
———-
Not: Değerli dost, şair-yazar Ramazan Teknikel’e, Twitter’da Sefil Selimî’yi anımsattığı için teşekkür ederim.
