SÜLEYMAN YAĞIZ’IN ÖZGEÇMİŞ

 

 

SÜLEYMAN YAĞIZ’IN ÖZGEÇMİŞİ

(*)

 

Gazeteci, yazar, şair, halk bilimcisi. Gaziantep’in İslâhiye ilçesine bağlı Arfalı köyünde, -nüfus kaydına göre-, 1 Ocak 1950 tarihinde doğdu. Anne köyü Arfalı, baba köyü Hanağzı’dır. İlk ve ortaokulu İslâhiye’de okudu. Manisa’da başladığı liseyi Gaziantep’te bitirdi, İstanbul’a geldi. İstanbul Gazetecilik Yüksek Okulu’ndan mezun oldu (1972). İzmir Bornova’da kısa dönem (4 ay) yedek subay askerlik yaptı (1975). Evli ve bir kız çocuk babası.

 

1970’te Birlik Sigorta’da iş dünyasına, 1972’de Yeni Ortam gazetesinde yazı dünyasına adım attı. İşyerinde sendikacılık yaptı, işçi baştemsilcisi oldu. Bu arada İslâhiye ve İstanbul’daki bazı ilkokullar ile Vatan Lisesi’nin orta kısmında öğretmenlik yaptı. 1976-78 yılları arasında İş Bankası’nda çalıştı. Başka işlerde çalışırken de yazarlığını, dışarıdan yazı yazarak sürdürdü.

 

1999 seçimlerinde DSP’den İstanbul Milletvekili oldu. Milletvekili ve parti yöneticisi olduğu dönemde DSP adına Güvercin dergisini çıkardı. 2001 kurultayından itibaren başlayan DSP Parti Meclisi üyeliği 2010 kurultayına kadar devam etti. DSP’de ayrıca Genel Sekreter Yardımcılığı ve iki dönem Genel Sekreterlik yaptı. (Hem Bülent Ecevit’in hem de Zeki Sezer’in son genel sekreteridir.) 2007 seçimlerinde CHP-DSP işbirliğinde ikinci kez İstanbul Milletvekili seçilen Süleyman Yağız, dönem sonunda aktif siyaseti bıraktı.

 

1976 yılında Halk Ozanları Kültür Derneği İstanbul Merkez Şubesi’ni kurdu ve kapanıncaya kadar da başkanlığını yaptı. Gazeteci, yazar Rıza Zelyut’un öncülüğünü yaptığı Alevilik Bildirgesi’ne imza attı (1989). Türkiye’deki ilk Alevi örgütlenmesi olan ve sonradan adı Alevi-Bektaşi Eğitim ve Kültür Vakfı olarak değişen Semah Kültür Vakfı’nın kurucuları arasında yer aldı (1991).

 

Sünni kökenli olmasına karşın, yazılarında Alevilik’le ilgili çalışmalara ağırlık verdi. TBMM’de de Alevilik- Bektaşilik üzerine konuşmalar yaptı. Alevilik’le ilgilenmesinin nedenini, bir kitabında, “Amacım, Alevi- Sünni ayrımını körüklemek değil, tam tersine, kalıcı kardeşliğin daha sağlam temellerde tesisine katkıda bulunmaktır” diye açıklıyor.

 

Yeni Ortam’ın yanı sıra Ankara’daki Yenigün gazetesinde Yazarlık, Anadolu Ajansı’nda Muhabirlik ve İstihbarat Şefliği, Ulusal Basın Ajansı’nda Muhabirlik, İstanbul Bölge Müdürlüğü ve Genel Yönetmenlik, Son Havadis’te Haber Müdürlüğü, Tan’da Redaktörlük, Sorumlu Yazı İşleri Müdürlüğü, Yazı İşleri Koordinatörlüğü ve Yazarlık, İzmir’deki Yeni Asır gazetesinde Yazı İşleri Müdürlüğü, Sabah’ta Redaktörlük, Editörlük yaptı. 1993 yılında Sabah’tan ayrılırken resmî açıdan emekli oldu. Ancak daha sonra Yeni Günaydın’da yorum ve dizi yazarlığı yaptı. (1993-1994). Yazarlığını, kurucu kadrosunda (1994) görev aldığı Takvim gazetesinde 2002 yılı başlarına kadar sürdürdü. Aynı yıl milletvekili iken gazete yazılarına politik nedenlerle ara vermek zorunda kaldı.

 

1970’li yıllardan itibaren Yeni Halkçı, Vatan, Demokrat, Hâkimiyet ve Politika gazeteleri ile Yeni Toplum, Çağ, Saçak, Halkbilimi, Oluşum, Toplum, Sanat Emeği, Yazko Edebiyat, Soyut, Eleştiri ve Üvercinka dergilerinde de yazdı. Aktif siyaseti bıraktıktan sonra yazı ve şiirlerini kendi internet sitesinde ve sanal medyada sürdürdü.

 

Şiir ve yazılarında asıl adının yanı sıra; S. Serpil Savcıoğlu, A. İ. Avşaroğlu, Adsız Ozan Avşaroğlu, Seydali Rüzgâr, M. Ali Şirvan, Süleyman Avşaroğlu, Can Cansın, Burhan Demirel, Âşık Duranî ve Selim Yener gibi takma adlar da kullandı.

 

Eserleri:

Sevdamın Savaşı: Adsız Ozan Avşaroğlu adıyla (Şiir, 1974), Berçenekli Âşık Mahzunî (1976), Direnen Saz Direnen Söz: Ölçülü-uyaklı devrimci halk şiiri gerçeği (İnceleme, 1977), Yürü Bre Hızır Paşa: Yaşayan halk ozan- ları antolojisi (Şiir, yaşam öyküleri, konuşmalar, 1983), Sürgün Adası: (Masal, 1983), Alevi Aydınları Alevi Dedeleri: (Röportaj ve Anılar1994), Ecevit Hep Haklı Çıktı: Sol, İslâm, Milliyetçilik, Türkiye’nin Geleceği (1997), İşte Bizim Mahzunî (Berçenekli Âşık Mahzunî kitabının genişletilmiş ikinci baskısı, 1999), Ecevit Hep Haklı Çıktı (Aynı adlı kitabının genişletilmiş ikinci baskısı, 2002), Bir Kardeşlik Destanı: Biri Kirvem Biri Musahibim (Şiir, 2005), Terleten Sorular (Önergeler, 2010), Komünizm ve Sol Korkusu: Amerika Jusmat Kontgerilla (Araştırma-İnceleme, 2019) ve Aşk Menem Âşık Menem (Şiir, 2021)

——-

(*) Hikmet Altınkaynak, Türk Edebiyatında Yazarlar ve Şairler Sözlüğü, Doğan Kitap, Ekim 2007, Sayfa 727-728 Hikmet (Altınkaynak’ın kitabının yayımından sonraki gelişmeler de özgeçmişe eklenmiştir.

 

 

Add a Comment