BEN, ANNELER İÇİN DOLUP DA TAŞMAYAN GÖZLERE ŞAŞARIM!..

 

Süleyman YAĞIZ

1998 yılının sonlarına doğru kaybettiğim rahmetli annem Zöhre Yağız için 9 Kasım 2005’te bir şiir yazmıştım… “YAKINLAŞTI ÖTEMİZ” adını taşıyordu…

“Ötemiz” sözcüğü, “öbür dünya” anlamına geliyor… Her  öbür dünya”ya gidiş, -istisnaların dışında-, gidenlerin geride bıraktıkları için “erken”dir;  adeta bir “acele gidiş”tir. Takdir, “Yaradan”ındır ama özellikle annelerin “erken gitmemesi” de bizim dileğimizdir…

Bir “Anneler Günü” daha yaşanırken;  “ben, anneler için/ dolup da taşmayan/ gözlere şaşarım!” dizeleriyle noktaladığım şiirimi bütün annelere armağan ediyorum:

YAKINLAŞTI ÖTEMİZ
°
bir baktım, gün doğmuş
bir baktım, gün dönmüş
gün susmuş; gece küsmüş
kararmış karanlıklar kahrından
bütün saatler durmuş
dedin ya, o gün:
-yakınlaştı ötemiz
ve göçüp gittin tertemiz
benim de aklım
daha o gün tutulmuş!
***
yıldızlar bile ağladı annem
gök titredi, güneş pustu
ve yas tuttu bulutlar
cümle cisimler, cümle umutlar
dilim küstü, yelim yandı
külüm tutuştu annem, külüm
dedin ya, o gün:
-yakınlaştı ötemiz
ve göçüp gittin tertemiz
olmaz olsun, annem
olmaz olsun böyle zulüm!
***
acıdı, acılarım
sancılandı, saçlarım
yıkıldı direğim, yolum, ereğim
tırmık tırmık yüreğim
ben, o gündür bu gündür
ne zaman bir anne şarkısı duysam/
ne zaman bir anne türküsü…
ve ne zaman bir anne şiiri, annem/
dolar, dolar taşarım
dedin ya, o gün:
-yakınlaştı ötemiz
ve göçüp gittin tertemiz
ben anneler için
dolup da taşmayan
gözlere şaşarım!

Ankara, 9 Kasım 2005

Add a Comment